Mesaj Sayısı : 481 Yaş : 32 Nerden : istanbul Kişisel İletin : Seni Seven KaLbe Zulüm Et Et Edebildiğin KadaR bütün yoLLar Senin Olsun Git GİdeBildiğin KAdar.... Lakap : melenq Kayıt tarihi : 06/11/08
Aslında her şey bir küçük kalp atışıyla başlar… sahip olduğumuz yegane şeydir bu. Yüreğimiz içimizden dışarıya taşan ve orada öylece uzanan gözlerimizin önünde hayallere sebep içimizde ki fırtınalara sebep olandır. Yüreğimiz… Sahibi bizizdir… Farkına vardığımız günden itibaren iyi bir ev sahibi gibi her gün sığınırız yuvamıza… Isınırız duvarlarının arasında ve camlarında yazılıdır…Satılık Kalp… Biri gelmektedir sesi duyulur… Yüreğimiz hiç olmadığı kadar neşelidir… Ve kiralamak isterler yüreğimizi…Hayır deriz başta ve tersleriz kiralık değil ömürlüktür kalbiniz… Ama sonraları yüreğinize bir kiracı taşınır… İlktir ve mutlusunuzdur temelli kalması için elinizden geleni yapacaksınızdır… Yaparsınızda… Aradan bir ay bir yıl geçer belki ve kiracı evin şeklini değiştirir… Duvarlarına çiviler çakar… Anılarını asar ve bir gün apansız çeker gider…Kiracıdır ve her zaman haklı nedenleri vardır… Ev sahibisinizdir ve susarsınız… Gidişini izler… Ondan kalan izleri kapatamazsınız…Biri daha gelir sonraları… Ardı arkası kesilmez dış görünüşüne aldanır yüreğinizin ve kalmak ister ömürlüğüm ben der… Kanarsınız… Sonra bu duvarlarda ki çivileri sorar susarsınız… Onlar eski kiracıdan kalma dersiniz… Tamiri ancak sizinle mümkün… Ancak susar kiracınız… Ve o da bir günün sabaha uyanışında çeker gider… Her kiracı yüreğinize bir anısını asar… Duvarları kaldırmaz artık yüreğinizin koca koca anıları… Sökmeye çalışırsınız… Kan içinde kalan ellerinizle yapayalnız yüreğinizde kırık penceresinden gökyüzünü seyredersiniz… Yalnızsınızdır… Kiracıların hep bir sebebi vardır… Gitmek için… Güneş girmeyen pencerelerden ya da çivi çakılmış duvarlarından su damlatan çatısından şikayet eder yüreğinizin… Susarsınız… Artık size kalmıştır yüreğiniz… Halbuki ne hayalleriniz olmuştur bir yürek sahibiyle bir ömür kalacağınız küçücük yuvanız… Işıl ışıl pencerelerinin artık karartıya dönüşen o loş ışığında gözlerinizin görmez olduğu hale geleceğini kim bilebilir di ki… Bırakın yürekleriniz kiracılara alışsın… Bir gün bir kiracınız yeniden tüm benliğiyle tamir eder yüreğinizi… Ve temelli kalır…
C.tesi Kas. 15, 2008 5:18 pm